Eskusoinu txikia edo soinu txikia akordeoi diatonikoa da, hau da bi tonu ezberdin dituen akordeoia. Italiar jatorrikoa. Trikiti musika jotzeko erabiltzen denean, trikitia edo, zenbait euskalkitan, trikitixa ere deitzen zaio. Euskal Herrian trikitixa edo soinu txikia bezala ezagutzen den instrumentua soinu diatonikoaren familian kokatzen da. Lehen akordeoi diatonikoa Vienan (Austria) egin zen 1829an. Akordeoi diatonikoak haizea erabiltzen du aluminiozko lenguetak dardararazteko eta horrela sortzen da soinua. Txinako Cheng instrumentuan du aurrekaria, armonika baten antzera putz eginez jotzen zen instrumentu hau k.a. 2700. urtetik. Euskal Herrian XIX. mendetik erabiltzen den haizezko instrumentua da. Europan eta Ameriketan ere ezaguna da, aldaera askorekin.
Hainbat  tonu eta tamainatakoak daude. Askotan pandero baten laguntzaz jotzen da edo baita beste musika tresna mota ezberdinekin ere. Hona hemen, biolina, gitarra, baxua eta bateriarekin osatutako musika talde batean:HUNTZA Taldea ALDAPAN GORA
Nola dago osatuta?:

Lengueta:

Metalezko xaflatxoa, haizeak dardararazten du soinua ateraz.Somier izeneko egurrezko ohe batean kokatzen da.

Baxuak:

Ezkerreko eskuarekin jotzen dira normalean. Botoi bakar batek lengueta desberdinak liberatzen ditu akordeak sortuz.

Hauspoa:

Haizea bildu eta botatzeko balio duen kartoizko sistema.

Ahotsak:

Nota bat jotzerakoan dardara egiten duten lengueta kantitatea.
Soinu txikiak normalean 3 eta 4 ahotsekoak izaten dira.

Somiera:

Lenguetak kokatzeko balio duen egurrezko ohea.

Teklatua:

Botoiak sakatuz haizeari pasatzen uzteko balio duen sistema.